“余幼好此奇服兮”出自宋朝诗人苏轼的《黄泥坂词》

“余幼好此奇服兮”的上一句是：苟娱余于一眄

“余幼好此奇服兮”的下一句是：袭前人之诡幻

huáng ní bǎn cí
黄泥坂词

chū lín gāo ér dōng wù xī, bìng cóng cí ér běi zhuǎn.
出临皋而东骛兮，并丛祠而北转。
zǒu xuě táng zhī pō tuó xī, lì huáng ní zhī cháng bǎn.
走雪堂之陂陀兮，历黄泥之长坂。
dà jiāng xiōng yǐ zuǒ liáo xī, miǎo yún tāo zhī shū juàn.
大江汹以左缭兮，渺云涛之舒卷。
cǎo mù céng lèi ér yòu fù xī, wèi kē qiū zhī cōng qiàn.
草木层累而右附兮，蔚柯丘之囱蒨。
yú dàn wǎng ér xī hái xī, bù xǐ yǐ ér pán huán.
余旦往而夕还兮，步徙倚而盘桓。
suī xìn měi ér bù kě jū xī, gǒu yú yú yú yī miǎn.
虽信美而不可居兮，苟娱余于一眄。
yú yòu hǎo cǐ qí fú xī, xí qián rén zhī guǐ huàn.
余幼好此奇服兮，袭前人之诡幻。
lǎo gēng biàn ér zì shěn xī, wù jīng sú zhī lái huàn.
老更变而自哂兮，悟惊俗之来患。
shì bǎo lù ér bèi zēng xù xī, zá shì rén ér wú biàn.
释宝璐而被缯絮兮，杂市人而无辨。
lù yōu yōu qí mò wǎng lái xī, shǒu yī xí ér qióng nián.
路悠悠其莫往来兮，守一席而穷年。
shí yóu bù ér yuǎn lǎn xī, lù qióng jìn ér xuán fǎn.
时游步而远览兮，路穷尽而旋反。
cháo xī huáng ní zhī bái yún xī, mù sù xuě táng zhī qīng yān.
朝嬉黄泥之白云兮，暮宿雪堂之青烟。
xǐ yú niǎo zhī mò yú jīng xī, xìng qiáo sū zhī wǒ mān.
喜鱼鸟之莫余惊兮，幸樵苏之我嫚。
chū bèi jiǔ yǐ xíng gē xī, hū fàng zhàng ér zuì yǎn.
初被酒以行歌兮，忽放杖而醉偃。
cǎo wèi yīn ér kuài wèi zhěn xī, mù huá táng zhī qīng yàn.
草为茵而块为枕兮，穆华堂之清宴。
fēn zhuì lù zhī shī yī xī, shēng sù yuè zhī tuán tuán.
纷坠露之湿衣兮，升素月之团团。
gǎn fù lǎo zhī hū jué xī, kǒng niú yáng zhī yǔ jiàn.
感父老之呼觉兮，恐牛羊之予践。
yú shì jué rán ér qǐ, qǐ ér gē yuē yuè míng xī xīng xī,
于是蹶然而起，起而歌曰月明兮星稀，
yíng yú wǎng xī jiàn yú guī.
迎余往兮饯余归。
suì jì yàn xī cǎo mù féi,
岁既宴兮草木腓，
guī lái guī lái xī, huáng ní bù kě yǐ jiǔ xī.
归来归来兮，黄泥不可以久嬉。